آینده پژوهی گردشگری پایدار، رهیافتی نو در اقتصاد مقاومتی (مورد مطالعه: کارشناسان صنعت گردشگری و هتلداری)

زمینه: در عرصه گردشگری به ویژه برنامه ریزی جهت توسعه گردشگری پایدار؛ پرداختن به آینده و برنامه ریزی آن، جزء لاینفک فرایند برنامه ریزی و توسعه محسوب می شود. هم چنین، در تدوین استراتژی اقتصاد مقاومتی باید گردشگری و به ویژه گردشگری پایدار را به عنوان جزئی از اقتصاد و در عین حال به عنوان ابزاری در برابر چالشهای فرهنگی و اقتصادی قلمداد نمود. هدف: ایران به عنوان کشوری غنی در خصوص دارا بودن منابع گردشگری و به سبب فرهنگ، تمدن، ویژگی های آب و هوایی و غیره که با معضلاتی از جمله بیکاری زیاد، و محدودیت توسعه گردشگری پایدار مواجه است، می تواند به کشوری فعال در صنعت گردشگری تبدیل شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی مفاهیم آینده پژوهی و اقتصاد مقاومتی و نقش آن در گردشگری پایدار، می باشد. روش: پژوهش حاضر، از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی به شمار می­رود. همچنین از جنبه زمانی، مقطعی و از نگاه نوع داده­ها، کمی به شمار می­آید. جامعه آماری این پژوهش شامل 30 نفر از کارشناسان و خبرگان حوزه صنعت گردشگری و هتلداری می باشند. جمع آوری اطلاعات به وسیله ابزار پرسشنامه صورت پذیرفته است.  یافته ها: تمامی مقادیر آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی از مقدار 7/0 بزرگتر شده اند و نشان از پایایی بالای پرسشنامه می‌باشد. مقدار شاخص برازش برابر 633/0 شده است و از مقدار 4/0 بزرگ‌تر شده است و نشان از برازش مناسب مدل دارد. داده‌های این پژوهش با ساختار عاملی و زیربنای نظری تحقیق برازش مناسبی دارد و این بیانگر همسو بودن سؤالات با سازه‌های نظری است. نتیجه گیری: اقتصاد مقاومتی بر آینده پژوهی گردشگری و گردشگری پایدار، تاثیر مثبت و مستقیم داشته است.